ၾကယ္ေရာင္ေတြ
သမ္းေဝ ငိုက္ျမည္းတဲ့ည
ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္မက္ေတြ
တစ္နံတစ္လ်ား
ခရီးရွည္ထြက္သြားၾကရဲ့.....
ေမွာ္မီး စုန္းေတာက္
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကိုေဖာက္တဲ့ျမားက
ကၽြန္ေတာ့္လက္မွ ေမြးဖြားသတဲ့.....
နားလည္ပါရဲ့
ကံ့ေကာ္ပြင့္ေလးရယ္.....
ဆုမပန္တတ္သူမို႔
ကိုယ့္အကၡရာ
ကိုယ့္ျပန္ၿမိဳပါ့မယ္.....
ေလေျပေတြမခ်ိဳ
ပန္းေတြ ငိုတဲ့အလကၤာ
ကံၾကမၼာ အသြားထက္မွာ
ဒဏ္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႔ေပါ့.....
ၿပီးဆံုးသြားတာ
ေသခ်ာခဲ့ပါၿပီ.....
တိုးတိုးေလးငိုေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့လြယ္အိတ္ကိုင္းမွာ
ကံ့ေကာ္အ႐ိုင္းေတြပြင့္ေနၿပီကြယ္.....။ ။
ေန႐ိုင္း
No comments:
Post a Comment