Monday, 2 April 2012

ေစတန္ရဲ့ က်႐ႈံးခန္း


“ေစတန္ရဲ့ က်႐ွံဳးခန္း”

( ၁ )
ရက္စက္သြယ္ေျပာင္းေသာ
ၾကမၼာဆိုးေတြက
အဘယ္တြက္ေၾကာင့္မ်ား
ကၽြန္ေတာ့္မိုးေသာက္ဦးကို
တိတ္တဆိတ္ ခိုးယူၾကရသလဲ.....

အစမွအဆံုး
ကၽြန္ေတာ့္ ဒိုင္ယာရီတစ္ပုဒ္လံုး
မိုးစံုးစံုးခ်ဳပ္သြားတယ္.....

( ၂ )
အဲ့ဒီကစလို႔
ေလာကဓံမွာ
ၾကယ္ေတြမပ်ံ
လမင္းလည္းမပြင့္နဲ႔
ခါးခါးရင့္ရင့္
ကႏၱာရအဆိပ္သင့္တယ္.....

ျမဳခိုးေဝေဝ အလြမ္းေတြက
ေဘာင္အက်အနကန္႔သတ္
ကၽြန္ေတာ့္ကို
အမွတ္တရေတြနဲ႔
လွမ္းလွမ္းပတ္ေလရဲ့.....

( ၃ )
ျပာေဝမိႈင္းအံု႔
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ေတေလေတာအုပ္မွာ
အလြမ္းေတြအဆုပ္လိုက္ပြင့္ၾကၿပီ.....

သတိတရနဲ႔ကို
လြမ္းမိသလိုပဲကြယ္.....

( ၄ )
သူမသည္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဗီးနပ္စ္
ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမအတြက္ ေစတန္
ဘယ္လိုမွမမွန္တဲ့
ေစာင္းႀကိဳးခတ္သံေတြေပါ့.....

ဒ႑ာရီထဲက ဗီးနပ္စ္ပ်ိဳရယ္
မိစာၱတို႔ရဲ့ ညိွဳ႔ခ်က္ကို
သင့္ရဲ့လက္နဲ႔
တစ္ခ်က္ေလာက္ေျဖေလ်ာ့လို႔ေပးပါ.....

( ၅ )
အခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္မဖတ္ဖူးလိုက္တဲ့
မိုးေသာက္ဦးရဲ့ကဗ်ာ
ဗီးနပ္စ္ရဲ့လက္ဖ်ားမွာမွ ေၾကြက်သြားခဲ့ၿပီ.....

ရင္နဲ႔သီတဲ့ အလကၤာကိုမွ
နတ္သူ႐ူးေတြဖမ္းစား
တခမ္းတနား
ကၽြန္ေတာ္က်႐ွံဳးခဲ့ေလၿပီကြယ္.....။ ။

ေန႐ိုင္း

No comments:

Post a Comment