ၾကယ္ေရာင္တိတ္တဆိတ္မွာ
ေဆာင္းရိပ္ကိုခိုစီး
လမင္းနဲ႔ နီးခ်င္ခဲ့သူ
ေအးစက္ျပာညိဳ
(တစ္ကိုယ္လံုး)
ႏွင္းစက္ကေလးေတြ စိုလို႔ေပါ့ ...
စဥ္းလဲမႈနည္းတဲ့ေဆာင္းဆိုတာ
ငါ့အတြက္ေတာ့
အိပ္ယာဝင္ ပံုျပင္တစ္ေၾကာင္းမွ်သာျဖစ္ရဲ႕ ...
ခ်စ္သူကိုနမ္းခြင့္မပါတဲ့
ဘီလူးၾကမ္းတစ္ေကာင္ရဲ႕ အခန္းမွာ
ေသြ႔ေသြ႔ကေလးကၽြမ္းပ်က္
တိတ္တခိုးဆိုတဲ့ ပညတ္ခ်က္ကိုပဲ
ငါ .. ျမတ္ႏိုးမိပါရဲ႕ေကာင္မေလးရယ္ ...
လိႈင္းထန္ေဝဝါး
နကၡတ္အေသေတြၾကားမွာမွ
သတၱမေျမာက္ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ေတေလ
ေကာင္မေလးေရ ..
ရက္ရွည္အလြမ္းဆိုတာ
တစ္ခန္းရပ္တတ္ပါသလားကြယ္ ..... ။ ။
ေန႐ိုင္း
No comments:
Post a Comment