လေရာင္ကိုေပြ႔ဖက္ရင္းနဲ႔
ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့ စံပယ္ရြက္က
သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕အိပ္မက္နဲ႔
အေတာင္ပံေတြကို ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ ခတ္ခဲ့တယ္ ...
ႏွင္းစက္ေတြ အိပ္တန္းတက္တဲ့အရပ္မွာ
ေကာင္းကင္အေငြ႔အသက္ေတြနဲ႔မူးလဲ
တိမ္ကြဲေလေျပ
ဆႏၵတို႔ရဲ႕ မိုးေရစက္
ဖိနပ္အျပတ္ဆိုတာ
တစ္ခ်ိန္က သံုးရာသီရဲ႕ ဗီးနပ္စ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ...
တကယ္ေတာ့ ...
ဧဒင္ရဲ႕ သစ္သီးတစ္လံုးဟာလည္း
ကမာၻဦးရဲ႕ ႏ်ဴကလီးယားဗံုးပါပဲကြယ္ ...
ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္းတဲ့
အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲထင္ရဲ႕
စံပယ္ၾကမ္းေတြ ဖားလ်ားက်တဲ့မနက္က
တိမ္ကြဲေတြနဲ႔ ညႊတ္အိတြဲခဲ့တယ္ ..... ။ ။
ေနရိုင္း
No comments:
Post a Comment